Nedersoja van De Nieuwe Melkboer

Op het land van de familie Grobben in Enschede grazen geen koeien meer, maar groeien sojabonen. De derde generatie, de broers Tom en Bart, vormde de traditionele melkveehouderij van hun ouders om tot de eerste plantaardige melkboerderij van Nederland.

Ondernemersverhaal

Het sojaveld van Tom en Bart Grobben licht koperkleurig op in het groene coulisselandschap van Enschede. De afgelopen weken heeft de warme najaarszon haar werk goed gedaan: de zilverbehaarde peulen zijn mooi ingedroogd. Sommige hulzen zijn opengebarsten en geven al iets van de inhoud prijs. In elke peul zitten drie tot vijf glanzende, pindakleurige bonen. Nog even en de combine kan komen voor de oogst. Nog steeds een bijzonder moment voor de broers die drie jaar geleden hun eigen label ‘De Nieuwe Melkboer’ startten. Hun eerste stappen in het plantaardige melkboerschap leidden tot een romige sojadrink waarmee ze de koffiemarkt verkenden. Inmiddels is de koers verlegd naar yoghurt die ze op basis van de sojamelk zelf maken. “We merkten dat de koffiemarkt werd opgegeten door havermelk, terwijl er juist veel vraag is naar plantaardige zuivel. Vandaar dat we ons voorlopig helemaal op de yoghurt richten. Bijkomend voordeel is dat de yoghurt langer houdbaar is dan de verse melk, dat zorgt voor veel gemak.”

Nedersoja

De sojateelt is in opkomst in Nederland. Op verschillende plekken worden al rassen verbouwd, die geschikt zijn voor ons klimaat. Tot voor kort alleen voor het produceren van veevoer. Zonde, vonden Tom en Bart. De kwaliteit van ‘Nedersoja’ is namelijk hoog: bijzonder eiwitrijk en daarmee heel geschikt voor het maken van plantaardige melk. “Tijdens onze studie In Wageningen ontwikkelden we een passie voor plantaardig voedsel”, vertelt Tom. “We verbaasden ons erover dat vrijwel alle grondstoffen daarvoor uit het buitenland komen. Terwijl we hier toch zo’n mooie agrarische sector hebben.” Mede gedreven door de stikstofcrisis experimenteerden de broers met het bereiden van plantaardige producten uit soja. “Soja is schoon te telen in Nederland. Genetisch gemodificeerde bonen zijn verboden, bestrijdingsmiddelen niet noodzakelijk. Terwijl er in Zuid-Amerika tropische regenwouden worden gekapt om sojavelden aan te leggen. Dat moet anders kunnen, dachten we. Ook wilden we een bijdrage leveren aan een betere balans van de inname van dierlijke eiwitten en plantaardige eiwitten. Dat is niet alleen beter voor de gezondheid, ook voor de natuur.”

Twentse zandgrond

Uitvalsbasis van ‘De Nieuwe Melkboer’ werd de traditionele melkveehouderij van ouders, Wim en Annet. Van het proefveld daar, niet ver van het Rutbeek, rolde een sojaras dat uitstekend gedijt op de Twentse zandgrond. Inmiddels zaaien de broers daar vijf hectare eigen grond mee in. Mede dankzij de droogte leverde het dorsen van de oogst vorig jaar 7500 kilo perfecte sojabonen op. Die zijn goed voor in totaal 37.500 liter sojamelk. “De grootste uitdaging in de sojateelt is vocht”, vertelt Tom. “Vooral een nat najaar geeft kans op schimmels. Gelukkig zakt het water snel hier op de zandgrond. Op klei en leemgrond is het dan lastig oogsten. Het voorjaar, als de plantjes net uit de grond komen, is ook een spannend moment. Het blijkt dat duiven die kleine plantjes heel lekker vinden. Dan maken we een week lang heel veel lawaai”, lacht Tom.

Het hele artikel lezen. Klik hier en word abonnee.