Uitgeburgerd... naar Maastricht

Noordoosterlingen verhuizen naar andere delen van het land en zelfs naar het buitenland. Raken ze uitgeburgerd of houden ze nog een warme band met hun geboortestreek? Was het wennen in die andere omgeving? David Westera (23) verhuisde vier jaar geleden voor zijn studie van het Drentse Beilen naar Maastricht. Binnenkort vestigt hij zich in Amsterdam. Voorlopig keert hij niet meer terug, maar als-ie het nummer ‘Op ’t platteland’ van Daniël Lohues hoort, is het huilen geblazen…

“Als creatieveling en toekomstig acteur/performer/regisseur kon ik niet anders dan vertrekken uit Drenthe. Ik ben geboren in Hardenberg, Overijssel, en woonde tot mijn twaalfde in Coevorden. Na de scheiding van mijn ouders verhuisde ik naar Beilen. Na de middelbare school werd ik aangenomen op de toneelschool in Maastricht. Bijna 300 kilometer verderop. Eerlijk is eerlijk: ik vond het niet erg om het dorpse achter me te laten. Ik hunkerde naar het bruisende van de stad.

Hoewel, na vier jaar weg uit Drenthe mis ik sommige eigenschappen van de Drenten wel. Laatst keek ik samen met mijn vriendin een aflevering van de Hokjesman, over de bevolking van Drenthe. Terwijl mijn vriendin zich verbaasde over wat ze zag, was het voor mij als thuiskomen. Drenten zijn nuchter. Helemaal hoe ze tegen het leven aankijken. Als iets tegenzit, raken ze niet snel in paniek. Dat herken ik bij mezelf. Ik denk ook vaak: het is wat het is en haal vervolgens mijn schouders op. Niet dat ik me overal klakkeloos bij neerleg, nee, dat niet. Maar ik blijf wel kalm.

Wat Drenthe voor hem betekend, lees je in het lentenummer 2020.